Mien Ruys

Mien Ruys was één van de belangrijkste tuinarchitecten in Nederland in de vorige eeuw. Zij was één van de weinige vrouwen die in de eerste helft van de twintigste eeuw een beroep uitoefenden in de tuinarchitectuur, waarin vooral mannen werkten. 

Mien Ruys werd geboren in Dedemsvaart, waar ze op 95 jarige leeftijd in 1999 ook is overleden. 

Mien Ruys is bij veel mensen bekend geworden om het toepassen van spoorbiels en grindtegels in de tuin. Haar bijnaam luidde dan ook ‘Bielzen Mien‘. Zij is in haar lange carrière echter op veel meer terreinen invloedrijk geweest. Zij begon met het experimenteren met planten en vormgeving op een stuk grond van de kwekerij Moerheim in Dedemsvaart, eigendom van haar vader. Daarnaast had zij een ontwerpbureau en maakte zij onder andere ontwerpen voor grote particuliere tuinen, woningbouwverenigingen en gemeenschappelijke tuinen. Ook heeft ze veel samengewerkt met een groep architecten van de stroming ‘het nieuwe bouwen’: ‘de 8’ uit Amsterdam en ‘de Opbouw’ uit Rotterdam. Kenmerk in haar werk is een eenvoudige, heldere en functionele indeling naast een losse, natuurlijke beplanting met veel vaste planten. Haar kennis over vormgeving, beplanting en onderhoud verwerkte zij in het kwartaalblad ‘Onze Eigen Tuin‘, dat zij in 1954 oprichtte met haar man, uitgever Theo Moussault.

Sinds 1923 worden de proeftuinen van Mien Ruys aan het publiek getoond. Het stukje tuin groeide uit tot een complex van bijna 3 hectare, dat in 1976 werd ondergebracht in de Stichting Tuinen Mien Ruys, die haar werk nog steeds voortzet. In 2004 hebben drie deeltuinen de status Rijksmonument gekregen, zij zijn een uniek voorbeeld van functionalisme in de Europese tuinarchitectuur.

 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Mien_Ruys

​

​